Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

Dorota

wplatam jej wstążki które gubi rano Drawer



wczoraj śniłam się małej. po drodze do domu
w którym życie siwieje powoli uchodzi
smugą dymu zapachem suszonych owoców
i niedzielnej drożdżówki. kiedyś się nauczy

bez kołysania czekać na ciepło choć przecież
ledwie skrawkiem zostało w pamięci. głęboko
mam zimne dłonie odkąd przełknęłam zbyt wiele
obietnic snu dobrego jak domowe ciasto.

mała nie wie co znaczy domowe. i nie wie
że tutaj też bieleją włosy ze zgryzoty -
o krok za późno wyrzut dogonił sumienie
droga w tło się wtopiła i nie ma powrotu.

nie moje ręce będą zaplatać warkocze
gdy słońce ją obudzi. dom wzleci nad ziemią.


Ilość odsłon: 4917

Komentarze

mandarynek

2-3

listopad 23, 2017 22:08

Piękna aura, prosto, ale odczuwalnie.

Dorota

2-42-42-42-4

październik 17, 2017 08:36

Janusz - dziękuję :) pozdrawiam

Janusz.W

2-5

październik 16, 2017 21:29

czytałem to z 3 razy wiele jest ciekawych momentów i nie ma nudy ))))lubię takie kawałki -robótki domowe są najlepsze))pozdrawiam autorkę

Dorota

2-42-42-42-4

październik 16, 2017 19:43

Szalony - dziękuję i pozdrawiam :)

Konto usunięte

2-3

październik 16, 2017 11:29

Piękny

wiersz

Dorota

2-42-42-42-4

październik 16, 2017 10:33

Dziwna - cieszę się, że zatrzymał. Dziękuję, zawsze miło Cię gościć :)

Dorota

2-42-42-42-4

październik 16, 2017 10:31

Lu - koniecznie daj fotkę jak już się zdecydujesz na te kokardy :))

imre - dziękuję. cieszę się bardzo, że znowu jesteś :)

Tomek - może masz rację...to pewnie za mało, bez wnikania co to i z czym pomieszane. Początkowo zamiast "dwa blistry" było "zbyt wiele", pomyślałam, że blistry sprawią, że będzie bardziej czytelne...chyba wrócę do pierwotnej wersji . Dzięki za czytanie :)

Aid - miło mi, ukłony :)

Paweł - dziękuję za czytanie i zostawiony ślad :)

Pozdrawiam Was serdecznie

Paweł 'Contigo' Bil...

2-4

październik 15, 2017 23:49

Za Aidegaartem. Piękny i mądry wiersz.

Pozdrawiam

aidegaart

2-52-5

październik 15, 2017 23:29

piękny wiersz - bardzo w Twoim stylu.
płynie jak rzeka, obrazowo i głęboko ryje koryta
pozdrawiam

Tomek

2-5

październik 15, 2017 19:16

Nie sądzę, żeby dwa blistry czegokolwiek zabiło jakąkolwiek osobę nie będącą starcem czy małym dzieckiem.
Wiersz dobry, dosadny. Ładnie napisany (ładnie piszesz w ogóle). Puenta skojarzyła mi się z "Lecącą panną młodą" Chagalla.
Pozdrawiam.