Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

lu*

opowieść

mój Bóg przychodzi cicho

kołysze mnie na dłoni

a może to Rodin

 

tylko muzyka jak złoty puch

rani lekko palce

zlizuję kropelki krwi

jest słodka i pachnie wiecznością

 

nie jest Bogiem zemsty

nie chce zębów

przegląda się w moich oczach

ma zabawną minę dziecka

 

a może to Bukowska

ostry błysk kryształu lustra

 

niech tylko nie będzie nic

niech tylko nie będzie nic

 

jest dobry

zabiera moje złe myśli (w końcu jest wszechmocny)

 

jestem taka lekka taka lekka

i nieważne wcale czy ładna

choć lubię



Na zdjęciu rzeźba A. Rodina - "Ręka Boga".

Ilość odsłon: 3737

Komentarze

Leszek.J

2-52-52-52-5

grudzień 13, 2017 20:21

Wiersz poznałem już wcześniej, obrazek rzeźby ciekawy i pomysłowy.
Pozdrawiam

lu*

2-5

grudzień 13, 2017 18:18

Dzięki Wojtku! Pozdrawiam ciepło!

Szalony

2-3

grudzień 13, 2017 18:07

lucynko brak mi slow by opisac emocje teraz

lu*

2-5

grudzień 13, 2017 17:39

Bardzo mi miło Lenko, dziękuję!

Lena Pelowska

2-52-5

grudzień 13, 2017 08:53

:) ładny wiersz. kobieca refleksja. urocza

pozdrawiam

lu*

2-5

grudzień 13, 2017 08:30

Na zdjęciu pod tekstem, rzeźba Rodina "Ręka Boga".

lu*

2-5

grudzień 01, 2017 20:30

Przepiękny! Postanowiłam być dobra i miła. Mniej pamiętliwa, grzecznie się kłaniać pani J. Nie myśleć o nikim źle (pomóż mi Boże)! Uśmiechnąć się do męża jakbym go widziała pierwszy raz w życiu i takie tam różne fajne rzeczy robić. Jeszcze raz dziękuję! :)))

lu*

2-5

grudzień 01, 2017 09:36

O! Prezent! :) Wiem, że piękny, rozpakuję wieczorem w domu, ale już teraz serdecznie dziękuję Grzesiu!

Konto usunięte

2-5

listopad 30, 2017 20:59

https://youtu.be/l_cuyjXHB7Q

lu*

2-5

listopad 30, 2017 19:20

Dzięki Tomku! Lubię niedoskonałość, jest taka kreatywna, taka do dotykania :)
Bardzo się cieszę, że Ci się podoba, wiem, że inaczej opowiadasz o swoich relacjach z Panem B.