Jest tu ulotność, jest refleksja nad kondycją człowieka, nad ciałem, które w większości składa się z wody, nad przejściem z jednego stanu w drugi, nad śmiercią... Nie wiem o co się czepiać. Wolę podejść do haiku po europejsku, bo jestem z europy, i co na to poradzę?

Ale ja nie twierdzę, że Japończycy są kiepscy w poezji. Tego nie powiedziałem. Tylko ja na ich miejscu bym się cieszył jakbym wypuścił w świat wzór, który można twórczo przekształcać, zamiast oddawać im to samo, o czym oni już wiedzą, i wiedzą pewnie lepiej od nas. A sprzeczność doskonale czuję i korzystam z niej tak jak mogę najlepiej.

Paweł, jesteś uznanym artystą i to jest bardzo dobre dzieło. Porusza. Ja się odnoszę tylko i wyłącznie do ducha haiku i to w formie pytania. Jestem przyzwyczajona, że haiku niesie ze sobą lekkość, subtelność, nawet jeśli dotyczy trudnych spraw. Ty poszukujesz w swoich dziełach jednak zawsze czegoś co oddziałuje silnie na odbiorcę. Widzę w tym jakąś sprzeczność, której może jeszcze nie czujesz. Haiku jest takie subtelne nie dlatego, że Japończycy są kiepscy w poezji, oni są tacy wyrafinowani. Cyzelują słowa.

A można też tak:
https://scontent.fwaw3-1.fna.fbcdn.net/v/t34.0-12/24257395_10214391557925468_1709301664_n.png?oh=8330ebb18e31301da0d486b48a20d718&oe=5A238A21

Grzegorz, przypis dałem, bo wydawało mi się, że wszyscy kojarzą te cienie, ale się okazuje, że nie wszyscy. Może zmienię, może masz rację, że za dużo w przypisie wyjaśniam.

I w haiku jest siła, tylko czemu zawsze podejście do niego ma być tak konserwatywne? Czemu nie można w haiku poruszać takich tematów?

U mnie sarkazm jest bardzo częsty, tutaj wykorzystałem zdjęcie wybuchu atomowego w kilka milisekund po detonacji, jako balonik dmuchany przez śmierć, tytuł roboczy "guma atomowa" :
https://scontent.fwaw3-1.fna.fbcdn.net/v/t34.0-12/24257576_10214391406121673_1709993934_n.png?oh=8d704811efd44cade303127965e29bd8&oe=5A23B0A1

I dlaczego ma nie być sarkazmu? To sarkazm nadaje temu siłę, w połączeniu z obrazem. Gdybyś to napisała "na serio" i bez sarkazmu to psu na budę. Nie dasz rady przeskoczyć tego zdjęcia, można tylko dodać swój komentarz. Miałbym napisać: to straszne? to smutne? I co by to dało? Dopiero lekkie haiku, w połączeniu ze zdjęciem zyskuje siłę. To jest skierowane do naszego gatunku. Mam prawo do sarkazmu.

A dlaczego ma nie być postmodernistyczne? Jest gdzieś napisane że nie może być? Dlaczego mam pisać w duchu japońskiego haiku? Jest jakiś przepis mówiący, że tak będzie dobrze?

nie zgadzam się z tym szokowaniem Lena. dopiero przypis szokuje, jest to bardzo subtelne. właśnie dlatego, przypis powinien być inny. hiroszima miesiąc, rok, autor nieznany. tyle