Zobaczyłem ten obraz!?
Wspomnienia peela - na myśli.-:)
Z całym szacunkiem
Leszek- dwa posągi symbolizują już miłość - jak tabula rasa. To nie tylko posągi ludzi, ale ślady pokruszonej miłości a jej ślad -w postaci blizny- zostawił rysę na drugim, trzymającym się jeszcze podnóżem uczuć !?
Pozdrawiam autora
,

Leszku, postacie mają wiele ról społecznych, posągi tylko istnieją. Czasem ktoś je obali, a czasem pękną same.
Pozdrawiam.

Te posągi są bardzo intrygujące, pomimo wyjaśnień, jednak to tylko posągi a nie postacie.
Pozdrawiam

Lena, coś tam zmieniłem.
Nie wiem, czy lepiej.
Pozdrawiam.

Lena. Dzięki za komentarz, o coś takiego mi chodzi, gdy publikuję tekst. Teraz niczego nie będę zmieniał, zrobię to na komputerze. Może z wyjątkiem tego czasu przeszłego, to duży błąd. Resztę skoryguję już na dysku (zawsze wklejam teksty). Może kiedyś dam go na "pożarcie" na portalu :)
Ula. Dzięki za słowa.
Pozdrawiam.

Bo tak naprawdę do ciemności można się przyzwyczaić. Widzimy wówczas swoją jasną widoczność. Zawsze zderzenie boli.
Ukłony:)

Witaj. Dobrze, że zmieniłeś tytuł. :) Ten tekst uważam za średnio napisany. Lepszy jest sam zamysł, więc może uda się coś wyrzeźbić. Na przykład...

Ciemno. Tylko w kącie czyjeś oczy. Pomiędzy nimi a obserwatorem, lekkie drżenie powietrza. Skupienie.

Zapis, że oczy świecą w ciemności jest nieco mało oryginalny. A to natomiast, że oczy można poznać po cichutkim (sic!) drżeniu powietrza, jest jakimś dziwacznym pomysłem. Co można poznać? To do kogo należą? Czy to, że w ogóle są? To że są - już ustaliliśmy, bo ŚWIECĄ. :) --> przykład mojej drobiazgowej analizy.

Druga uwaga dotyczy czasu. Pierwszą część piszesz w czasie teraźniejszym, jest akcja i napięcie, a na końcu wstawiasz, w sposób niezrozumiały dla mnie, czas przeszły. Wszystko się już zdarzyło i nagle mamy zero emocji. Byłabym tutaj konsekwentna i dalej ciągnęła czas teraźniejszy. I dopisałabym jeszcze jedno zdanie, albo dwa, bo wg mnie za szybko się to urywa. Może coś jeszcze przyjdzie Ci do głowy.

Tekst wygląda jak napisany w formie szkicu i czekający na redakcję. Wg mnie uda się go zredagować.

Pozdrawiam!

Chyba muszę wstawić "przypisy". Może tak?

Niewiele widać w ciemnym pokoju
dwoje ludzi zwabionych wzajemnym zapachem
łączą się w przytuleniu zbyt mocnym
by nie brakło powietrza
jedno pada bez sił
nie potrafi uciec

Może tak lepiej?

Ciekawie,
tym razem nie stawiasz kawy czytelnik przynosi ją z sobą (taką jaką lubi) Autor użyczy wrzątku ale zalewa - czytelnik.

Pozdrawiam

Masz rację, warlock. Już zmieniłem.
Pozdrawiam.