Tak, na visus, to pije za dużo.
A wszystkie choroby, Dahida, to leczy tylko Rispolept Consta firmy Janssen.
Pozdrawiam.

Mam pytanie, czy wiesz coś może na temat dr. Stanisława Burzyńskiego!?

Cholera... Tomasz - przedstawiłeś właśnie obraz służby zdrowia. Smutne to, zarazem prawdziwe.
Chiałbym coś napisać więcej, ale szanuję tą profesję, wieć na tym zakończę swój komentarz.
Pozdrawiam serdecznie.

Mandarynku, dane mi jest patrzeć na życie id tej ciemnej strony.
Pozdrawiam.

ładny wiersz i smutny :)

raf, ja nie do końca tak. W ciasnych oddziałach psychiatrycznych szaleństwo potęguje się. Ściany rozgrzewają się do czerwoności. Ale fajnie, że napisałeś. Wiersz ma wiele znaczeń. Tyle ilu czytelników.
Pozdrawiam.

szpitale mają nieludzko zimną twarz

są pozbawione ścian
do których można by się
przytulić

może z wyjątkiem tych,
przy których umierają dzieci

w łóżeczkach uśmiechają się misie
a nad nimi kolorowe obrazki

by było łatwiej

Tomek, ja tak to czytam...pozdrawiam

Lu*, ja lubiłem to swoje "wariatkowo", zeżarło mi zdrowie, ale trudno. Teraz brzydzę się szpitali i całego tego systemu. Na całe szczęście są ludzie, którzy nie dali się weń wprasować. To kosztuje, bo oprócz normalnych obowiązków i odpowiedzialności, dochodzi ci jeszcze Władza na głowę. A ta potrafi narobić zamieszania.
Pozdrawiam.

Boję się szpitali. Jeden trochę oswoiłam, żeby w nim pracować, ale i tak widzę kątem oka jaki nieludzki, choć bardzo kolorowy. Na szczęście są w nim ludzie, którzy są całkiem ludzcy i da się żyć:)

Dobra, dodałem wierszem.
Joanno, Aidegaart, dziękuję.
Pozdrawiam.