zatrzymujący i wciągajacy

z przyjemnoscią tu byłam

Brzmi nieźle, ale to nie zależy ode mnie.

Milo!- ten wiersz przejdzie do historii, to tylko moje zdanie!?

A już myślałem, że wiersz umarł.

niedawno, w listopadzie 2017, na Skwerze Kosciuszki zabito mlodego czlowieka: nie wiem, czy ten wiersz do tego nawiazuje, czy opisuje bardziej ogólne sytuacje, ze tak powiem, natury etycznej.
miesisty, meski ten tekst, no i dobrze sie czyta - zadnej czkawki, slowa ukladaja sie same, naturalnie
pozdro

Ok.

wiersz ponadczasowy!! A to czego peel szukał jako odpowiedzi - jest zawarte w moim poprzednim, wywlekłym komentarzu!? Tam jest odpowiedź!?
Jak można " być"
Pozdrawiam jeszcze raz!

mój wiersz teraz żyje dzięki waszym interpretacjom i odczuciom. dziękuję.

Milo - tekst warty przeczytania!!

Ponieważ, jestem znany z tego ,że moje interpretacje są szczere, pozwolę sobie na kolejną -:)

Pierwsza strofka - jest jakby próbą odpowiedzi na intrygujące peela pytanie - " ile w stwórcy wroga".
Powyższe pytanie jest skierowane ( moim zdaniem) do Unii Europejskiej ( więc jakby oddźwięk polityczny trochę - albo i bardziej!? ) i jej stosunek do Naszej Polski - co się teraz z "nami" dzieje?

Druga strofka - daję wyraźny ślad, że w Naszym kraju było kiedyś lepiej - kiedy byliśmy zakamuflowani tylko dla siebie (patrzyliśmy tylko przez okno, na świat). Ale to był Nasz kraj!!
Ponieważ przez te wszystkie burdy, jakie miały miejsce, ludzie walczyli za Polskę( bo było za co ), tworząc tym samym historię przeplataną to z wojną to z patriotyzmem. Byliśmy jednym sercem!!

Trzecia strofka - no cóż ( najbardziej smutna)
Coraz więcej Naszych rodaków opuszcza (opuściło na dobre) Polskę w pogoni za pieniędzmi i lepszymi warunkami bytowymi . I teraz jest paradoks!? Ludzie mający jeszcze swój kraj, oglądali(oglądają?! ) swój świat -ten drugi tylko w oknie.
Z kolei ludzie, którzy osiedlili sie na stałe(poza granicami państwa) zaczęli oglądać ten drugi świat -w innych barwach!? ( w kolorowych jarmarkach - gówno to warte było!! ) Jednak próbowali zaglądać niejednokrotnie do pierwszego świata z barwami
szarymi!, ale prawdziwymi!! I co się okazuję!! Te szare barwy są o wiele bardziej wartościowymi niż te kolorowe ( w tym cały paradoks! )
Kończąc swój wywód na temat wiersza, chciałbym podziękować peelowi za myśli, które zostały zapisane właśnie w kartach tej historii!!
Pozdrawiam i kłaniam się serdecznie!!

Brzmi to bardzo smutno, czego się nie spodziewałam. Mam nadzieję, że z wiosną nabierzesz nowych chęci.