aidegaart

uprawa. pielęgnacja. wymagania.

znowu chodzę w śniegu. czytam nekrologi.
został refren. otwarte wino jak ren. te krzyki
i szmery w każdej ławce. może nie w każdej
ale wiesz o co chodzi. ty zawsze wiesz

jak czekać żebym się nie spóźnił. tkwisz
jak opiłek w moim palcu. każdy nerw
zaczyna swój żywot od otwarcia dróg.
wystarczą forsycje a ja mam wrażenie krążenia
kiedy jesteś tam gdzie jest cisza. tylko od czasu do czasu
wściekły na tory tramwaj ją przerywa.

trzeba zmienić tabor. przestać słuchać kazań
o złych czasach na powrót. dosłowność
już raz mnie zabiła. mam kartony pełne rachunków,
nowych planów miast z połaciami nieodkrytych traw.

pamiętasz pot to prawie to samo co mgła.
nic nie widać kiedy czas gęstnieje.
choć twierdziłaś że to smog. więc
jednak śmierć. masz rację. jesteś stamtąd.
wsiąkasz.

Ilość odsłon: 3467

← Poprzednia 1 2 Następna →

aidegaart

2-5 2-5

luty 25, 2018 18:58

tetu: wiem, to zgrzyta, ale tekst już poszedł, niech zostanie, jak jest.
cisza: no cóż...nie bardziej niż Twoje.
Dahida: zawsze piszę osobiste, inaczej nie potrafię.
Leszek: tak pora, że wszystko się odradza, niektórym.
Pozdrawiam

tetu

2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4