dziekuje za komentarze i poczytanie :)

A więc rozdwojenie jaźni?

Ja przyłączę się to wypowiedzi przedmówców.
Może być jedna osoba ,ale niekoniecznie.
Fakt, ten tekst uważam za wielowarstwowy.
"Zniszczyć iluzję" - tu jest wspólny mianownik!?
Przeszłość i przyszłość...
Pozdrawiam!

Marku... Poproszono mnie o ten komentarz. Nie zamierzałam wszczynać żadnej dyskusji. Nie z Tobą w każdym razie.
A co do naszego seksistowskiego pomysłu 8-marcowego to powiem Ci, że masz takie teksty, dla których złamałabym to postanowienie bez chwili namysłu. Te o kobietach. I to byłby bardzo miły upominek na Dzień Kobiet. A nie jakieś tam pończochy od Herberta. Pozdrawiam

Cześć Anita. Jeśli chodzi o "kobieca percepcja i obrazowanie", to raczej nic nowego i odkrywczego. Mówimy na to intuicja. W przypadku pisania są różnice w stosunku do mężczyzn, ale my to nazywamy "babska konfabulacja". Też ładnie. Pozdrawiam

Dwie pierwsze strofy dobrze się czyta:-) Reszta według mnie trochę odstaje.

Bardzo kobieca percepcja i obrazowanie. Myśl konkretna, ale ukryta pod szkicem, w którym jest kilka warstw - zwykła (panowie chyba tylko to widzą), druga jakby na marginesie, niby nieważne półsłówka, te zamruczane pod nosem, fusy, esencja, a właściwie jej delikatny ślad i wreszcie wolna przestrzeń na własne skojarzenia, lecz myliłby się ktoś sądząc, że przypadkowa i niezamierzona. To jak wejście w finale do pustego pokoju - o, niczyj, urządzę sobie. Otóż, ktoś go wcześniej przygotował.
Taka jest tu mniej więcej technika wchłaniania.
Pozdrawiam

To jest jedna i ta sama kobieta!

Żeby nie było - tekst nie jest zły, a pierwsza strofoida wyzwala uczucia. Jednak temat to jak zwykle (cliche) typ 'rozstania i powroty', co jest raczej oklepane jak... ;-) Od profesjonalistki oczekiwałbym czegoś oryginalniejszego... Ale to ja.

Ślepa uliczka, jedna z wielu, jakie niestety musimy przejść, przebiec. Utrata. Żal. Jest o czym czytać i sobie wyobrażać. Jest wiersz. Obraz, który zatrzymał mnie tak dotkliwie, za który dziękuję!