Davidzie, poprawiłam, czy o to się rozchodziło? Nie wiem, nie jestem pewna, zerkniesz, będę wdzięczna :) Dziękuję Ci bardzo.

Davidzie, do przemyślenia, masx chyba rację, tak, pomyślę nad tym. Może coś zmienię.

...niezbyt mnie ten wiersz przekonuje
__głównie z "technicznego" punktu widzenia

Przede wszystkim druga strofoida

"...mięśnie
raz sztywnieją raz rozluźniają się
rozgryza rany dzieciństwa"

Wychodzi tak, jakby "mięśnie rozgryza(ły) rany" - kryje się tu błąd stylistyczny jak ta lala
...bo przecież to ona, poetka (czyli adresat liryczny) "rozgryza rany..." - nie mięśnie
To trzeba napisać wyraźnie

Innym problemem jest sama konstrukcja metafory
..."tętnice" i "tętent" to nawet ironiczne skojarzenie, trochę przewrotne, ale "mięśnie" i "gryzienie"? -- nie bardzo
__co ma jedno do drugiego

Do przemyślenia

.

 

Dziękuję ślicznie, Leszku za ciekawy komentarz :)
Pozdrawiam

Poetka pisze o poetce, to nawet ciekawe (sam fakt), wygląda na to że się dogadają?
Pozdrawiam

Tomek napisałeś ładnie chory to "głupi" :) ja znam też inne określenie po prostu "czub". Niestety wśród niektorych w średnim wieku i wzwyż takie powiedzenie jeszcze pokutuje niestety. Nigdy nie szydziłam z chorych psychicznie, labilnych emocjonalnie i uzależnionych nawet. Masz rację z tymi mitami, to prawda, jest to bolesne, ale nieco prawdziwe. Chociaż myślę, że w dzisiejszych czasach coraz więcej jest tych "problemowych". A. Pilipiuk kiedyś napisał:"wszyscy piszący to wariaci, ale nie każdy wariat potrafi pisać". Coś w tym jest. Każdy coś ma, osobiście uważam, i jak by posłuchać to dobrze tam, gdzie nas nie ma :)
Jot Te - no trudno, że nudne.
Pozdrawiam wszystkich :)

Szydercza? Tak, dla większości (mam nadzieję, że na razie) Polaków leczenie psychiatryczne jest be, a chory to "głupi". W przeciwieństwie tych, co piją (np. nałogowo 1/3 populacji). Dalej pokutują mity, w dużych miastach też.
Pozdrawiam.

wiersz o ulubionej a i tak najważniejszy jest peel :p

na poważnie, po prostu nudne

O matko! Szydercza? Przyznam, że nie o tym pomyślałam.

końcówka w tym wierszu mnie martwi, bo ma wydźwięk szyderczy, nieco ironiczny, w tym również autoironiczny, chociaż może nie taki był w ogóle zamiar autorki. 2 pierwsze strofki są ciekawe, zastanawiające. pozdrawiam