niekoniecznie mi pasuje Twój styl
ale ten wiersz mi się spodobał

sorki, rzadko to czynię
ale pozwoliłam sobie na własną wersję
sorki jeszcze raz
ale ten wiersz nie pozwalał mi stąd odejść

nie wolno zdeptać koślawości
zwiniętej w kłębek liszki
pod winogronowym liściem
ślimak niesie ciemną skorupę
między źdźbłami wystawia czułki
w obawie przed chrzęstem
korytarze wydrążone we wzory
lepkie ślady życia
w kuchni
jak pod zabrudzonym paznokciem
ukryta matka
powolnymi ruchami owija
gołąbki w ciepłe liście winogrona
wirują na jej fartuchu
żółte kwiaty
przyprószone mąką
zatłuszczone plamami
zwabiają motyla-
rozłożył skrzydła

mogę zerwać?


pozdrawiam

Ja nie mam żadnego problemu, odczytuję sensy, ale wiersz mnie nie uwodzi, pierwsze wrażenie nie jest porywające, jak dla mnie. Tyle.

Ważne co Ty odczytujesz, więc masz problem, twoja sprawa. :)
Pozdrawiam

A poza tym nie bardzo rozumiem co znaczy "odczytać wymowę wiersza"? Dla mnie ważne jest to co ja z tego odczytuję dla siebie.

Mimo wszystko, średnio do mnie trafia. Nie tym razem.

Paweł a zrozumiałeś wymowę wiersza? Wczytaj się w pierwszy wers. Może to pomoże. mam nadzieję, że to nie tylko opis i nie jest taki mały. Jak chcesz dużo to nawet w restauracji nie podadzą Ci schabowego, pierogów, sushi, kapusty na jednym talerzu ;)
Pozdrawiam :)
Lu, bardzo dziękuję, że bierzesz co.sie da i nie grymasisz.
Dziękuję Wam niezmiernie

Jak dla mnie za mało. Opis. Pozdrawiam.

Jesteś niemożliwe td.

Jako czytelnik zaufałam i biorę pełnymi garściami, bez zastanawiania się, jak to jest napisane. Jako krytyk jestem beznadziejna, właściwie mnie nie ma:))), ale przecież nie jestem krytykiem! Jestem szczęśliwym czytelnikiem - "przeżywaczem" - nie mylić z poprawnie napisanym przeżuwaczem! Bardzo proszę!

Tekst- dziecko po inkubatorze ;) myślę, że teraz jest lepiej, więcej przestrzeni...