Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

Sąsiadka Mościckiego

jesteśmy tym w czym się odbijamy

Idę z siostrą. Będę czytać w ruchu o jasnych kłosach, peluszce i łubinie.
W pobliskim lasku zrywałyśmy gałązki, maliny, 
a dalej skradałyśmy się na słodkie kosztele - od czasu do czasu przeganiały nas: 
stada baranów i szczekanie psów.

Tą drogą wracałam z koleżankami ze szkoły. Za uśmiechy opowiadałam niekończące się historie.
W polu wiatr rozwiewał moje włosy - niczym korzenie próbowały się wbić w czystą ziemię.
Nieopodal zbierano ziemniaki, a tam przy rowie rodzice zostawili braciszka, gdy stawiali snopki. 
Pewnie później bardzo się zaniepokoili, bo mały wziął kijek i powędrował z kijkiem - kierownicą, 
w domu zaś powiedział:"babcia zianziady", co oznaczało oranżady. 

Idę z siostrą, mijamy łąki, pola; z uśmiechem na twarzy mówi:
- Teraz czuję się bardzo młodo.
Odbijam się w jej szczęśliwym oku i myślę, że mam tak codziennie, czytając o peluszce, łubinie, pszenicy.
Ilość odsłon: 1155

Komentarze

Sąsiadka Mościckiego

2-5

lipiec 06, 2018 07:58

Lu, bardzo dziękuję :) pozdrawiam przeserdecznie

lu*

2-5

lipiec 05, 2018 20:06

Pięknie mi się z Wami szło, widziało, przeżywało...
Ileż tu ukrytych sprytnie emocji! Dobrze, że Małemu nic się nie stało, to musiała być radość...

Bardzo lubię Twoje pisanie. Przypomina mi obrazy Chagalla!

Sąsiadka Mościckiego

2-5

lipiec 03, 2018 09:41

Paweł, Joasiu, bardzo dziękuję. Nie napisałam na początku o malinach :), że teksty takie skojarzenia wywołał, to cieszy:) dopisałam maliny, bo też je zrywałyśmy. Serdeczności Wam.

Joanna-d-m

2-5

lipiec 02, 2018 20:38

Narobiłaś smaku tymi malinami
- takich leśnych u mnie niestety, a te kupne to tylko wyglądem bo smak, daleko - nie ten.
Przeczytałam z przyjemnością a puentą urzekłaś.

Pozdrawiam

Rafał Hille

2-42-42-42-42-42-42-42-42-4

lipiec 02, 2018 20:32

Lubie poezje malowana proza..takie obrazki

Sąsiadka Mościckiego

2-5

lipiec 02, 2018 20:24

Paweł, Imre, dziękuję serdecznie :)

imre

2-42-42-42-4

lipiec 02, 2018 10:10

Lubię takie pisanie na pograniczu. Lubię malowanie obrazów słowem i opowiedzenie jednej chwili która rodzi scenariusz.


Tu się tylko zastanawiam: Za uśmiechy opowiadałam niekończące się historie.... czy nie dopisać "w zamian za uśmiech... alboprościej: za uśmiech

Ogólnie jestem na tak:)
Pozdrawiam

Mister D.

2-52-52-52-52-5

lipiec 02, 2018 09:56

Trochę "prozaicznie", ale klimatycznie, podoba mi się, przenoszę się tam wyobraźnią.