Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

aidegaart

nie niszczyć zieleni

oddaję konsekwencje pod osąd nadziei
obiecuję już nigdy nie kłamać
i nadać sobie nowe imię bóg licho
święty diabeł od siedmiu ogarków

spalę wszystkie kamienie i robactwo
pod nimi tę pleśń osadzającą się na ciele


więc rzuć mną o wodę gdzie będę
tylko ziarnkiem na dnie które tworzy
coraz szersze kręgi krzycząc ustąp

sekret naszej nocy rozwiążę porankiem
wchłonę twój las

Ilość odsłon: 4753

Komentarze

Konto usunięte

2-32-32-32-32-3

kwiecień 13, 2017 23:10

dobry wiersz

"oddaję konsekwencje pod osąd nadziei"

to zbyt wysokie, reszta ok

aidegaart

2-52-5

kwiecień 13, 2017 22:47

ewa: dzięki za miód, tego nigdy dosyć, pozdrawiam

Toya

2-42-42-42-4

kwiecień 13, 2017 22:40

Puenta Aid, puenta!!! Miodzio :P

aidegaart

2-52-5

kwiecień 13, 2017 22:34

Imre: ..której tyle, co brudu za paznokciem
pozdrawiam

Konto usunięte

2-32-32-32-3

kwiecień 13, 2017 22:27

Nie niszczyć zieleni.. a chcesz wchłonąć las...
więc po co to wszystko? Dla chwili!? ... A może na tym polega nadzieja... której owoce łatwo stracić

Pozdrawiam

aidegaart

2-52-5

kwiecień 13, 2017 20:11

Leszek: dzięki, a już myślałem, że mi się uda...szkoda...
Zenon: szacun, nie po myśli autora, ale Twoja interpretacja przemawia
pozdrawiam Panów

Konto usunięte

2-3

kwiecień 13, 2017 18:57

Obiecujesz poprawą (bo narobiłeś gnoju).
Obiecujesz całe zło w sobie zniszczyć, spalić razem z kamieniami, które ciążą na sercu. W bezkresnej wodzie chcesz zacząć jako mały kamyk wszystko od nowa. A rano , po nocy, znowu wrócisz na stare tory i
odbierzesz jej las, źródło tlenu i życia. Pozdrawiam.

Leszek.J

2-52-52-52-5

kwiecień 13, 2017 18:23

Obiecujesz! - obawiam się że nie dasz rady.
A zieleń jest niezniszczalna, bardziej niż kamień.
Pozdrawiam

Konto usunięte

2-4

kwiecień 13, 2017 17:21

Muszę siebie te Twoje :-) myśli gdzieś zanotować!

aidegaart

2-52-5

kwiecień 13, 2017 17:18

docen, bo nastepne swieta dopiero w grudniu
po poludniu. wyceniam kazda minute. rachunki szwendaja sie po kieszeniach i zawsze wychodzi
to samo: snieg i woda kieruja sie w strone butow.
tak wiec, do dziela chlopcze! spojrz w gore,
daj sloncu szanse, chocby zachodzacemu.