PaNZeT
Gierłoż - limeryk
Pewien żwawy żigolak z Gierłoży
nieboszczyków nierzadko chędoży;
zwłaszcza świeżych, lecz zważa,
bo się czasem przydarza,
że się przy tym nieboszczyk rozłoży.
Ilość odsłon: 4363
Pewien żwawy żigolak z Gierłoży
nieboszczyków nierzadko chędoży;
zwłaszcza świeżych, lecz zważa,
bo się czasem przydarza,
że się przy tym nieboszczyk rozłoży.
Komentarze
Leszek.J
grudzień 19, 2018 19:12
pewien młody nekrofil spod Warki
był polubił starszawe szparki
wpierw im długo nawijał
później niecnie zabijał
zamiast hujem to nosem nasmarkał
Konto usunięte
grudzień 19, 2018 18:55
wychędoż tę Gierłoż
to będzie dopieroż
gdy cała rozkraczona
zostanie zaliczona
i opisz to
PaNZeT
grudzień 19, 2018 18:32
- bo cały figiel e tym, że to jest TA GIERŁOŻ, A NIE TEN ...
Konto usunięte
grudzień 19, 2018 18:31
Z peronu trupio szarego
odjechał właśnie pociąg do Zakopanego.
Spóźniony nekrofil próbuje się zebrać do kupy -
przepadł mu przysmak w postaci świeżej martwej dupy.
A na cmentarzu znów nic nowego.
PaNZeT
grudzień 19, 2018 18:31
aha - no to jak odmienisz byłam "tam" - może w Gierłoży ...
- a ja byłem kiedyś w trójmiastu - wiesz ...
Lena Pelowska
grudzień 19, 2018 18:24
Dług owytrzymałam ale już dalej nie wytrzymie. ;) To jest Gierłoż a nie Gierłoża. Byłam tam!
Mister D.
grudzień 19, 2018 17:33
Raz pewien nekrofil rodem z Lubiąża
na każdy pogrzeb lubieżnie podążał,
aż wpadła mu w oko denatka,
nie patrząc, że miała już latka,
do grobowej deski się zobowiążał.
Mister D.
grudzień 19, 2018 14:44
Ten może najmniej zabawny, ale:
Z Radości nekrofil po każdym pogrzebie
na cmentarz przychodził czuć w glebie jak w niebie,
z zeszłymi szukać wspólnego języka,
więc gdy czas przyszedł i oczy zamykał,
pomyślał: zaraz wreszcie będę u siebie.
Mister D.
grudzień 19, 2018 14:15
Raz pewien żwawy nekrofil z Radości
nie posiadał się kiedy widział kości
czerpiąc z życia garściami
wykopywał nocami
te kości, nie myśląc o potomności.
Mister D.
grudzień 19, 2018 13:46
Pewien żwawy nekrofil z Radości
żywy pociąg odczuwa do kości.
Czerpiąc z życia garściami
pozostaje wciąż sam, i
nie doczeka się już potomności.