"Nawet nie ma z kim wypić" - rzekł święty
- raju szmirą i nudą przejęty.
Wąż abstynent królował
wszystkie flaszki pochował
Ruskim jabłka zohydził - przeklęty!

Jeden Bóg, czyli Ten O Którego Chodzi,
we śnie swym odwiecznym cały wszechświat płodzi,
sny wszystkich istot i ludzi.
Jeszcze się dotąd nie zbudził
ze snu, że go nie ma, i że wśród gwiazd nie chodzi.

I człowiek pomyślał, co żył w tym wszechświecie,
że nie jest realny, a snem Jego przecież.
Ale kiedy rzeczywiste
jest snem, czyż nie oczywiste,
że sen to realność – innej nie znajdziecie?

Zwłaszcza, kiedy śni Ten O Którego Chodzi,
a nie byle głowa, co byle sen spłodzi,
już myśli, że kiedy oknem
do sklepu wyjdzie, nie dotknie
boleśnie ziemi i sobie nie zaszkodzi?

To wiersz tylko, nie trzeba wierzyć ni klękać,
podskok wyobraźni, która ledwie stęka
i kwili, a gdy w pierze
wątłe porośnie, w wierze
już się łudzi, że poza blat nieba sięga.

- Nie ma z kim wypić - rzekł święty,
raju szmirą i nudą przejęty;
specyfikacje zrobił na trunki
a gdy dowieźli sprawunki
w promilach odkrył przekręty :(

Gdzież jest niebieska policja?
I gdzie świąteczna tradycja?
Przywożą jakieś siki
od świętej Weroniki
wszyscy o raju pieją, a w raju prohibicja!

Jeden Bóg, czyli Ten O Którego Chodzi,
we śnie swym odwiecznym cały wszechświat płodzi,
sny wszystkich istot i ludzi.
Jeszcze się dotąd nie zbudził
ze snu, że go nie ma, i że wśród gwiazd nie chodzi.

Ok, to taki napisałem w kręgu, aczkolwiek klimatem odbiegający:


Jeden Bóg, czyli Ten O Którego Chodzi,
we śnie swym odwiecznym cały wszechświat spłodził,
sny wszystkich istot i ludzi.
Jeszcze się dotąd nie zbudził
ze snu, że go nie ma, i że wśród gwiazd nie chodzi.

- bądź w kręgu :)))

- to pomysł Lenki ... ja tu tylko sprzątam :)))

- w założeniu to mają być warsztaty ... w sumie - jak Ci się uda napisać najlepszy limeryk, to może być w kręgu, zamiast w wyznaczonych redlinach :)))

W kręgu świętości oczywiście.

Mam nadzieję Zecie, iż nie przeszkadza Ci, że odbiegam od głównego tematu, ale nadal pozostaję w kręgu?

„Nawet nie ma z kim wypić” – rzekł święty
- szmirą i nudą Raju przejęty;
cherubinki coś wciągają
inni święci w żyłę dają,
a Bóg sziszę popala i skręty.

Ksiądz proboszcz spowiednik, z miejscowości Leszcze,
przyjmował raz dziewczę nadobne i grzeszne,
by z grzechów ją spłukać
ksiądz w kratkę wciąż pukał –
- Oj grzeszysz córeczko, lecz proszę o jeszcze.