Albo Velasqueza, zobaczyć na żywo - bezcenne, czy Vermera... Reprodukcje to tylko cień tych obrazów. Picassa chyba żadnego ważniejszego obrazu na żywo nie widziałem.

Problem polega też na tym, że mało miałem okazji żeby obrazy na żywo oglądać, a to często zmienia optykę, w zasadzie dopiero wtedy się rozumie, trochę widziałem wielkich dzieł na żywca, np. bardzo zmieniło się moje spojrzenie na Caravaggia, kiedy zobaczyłem jego obraz na żywo.

No jak to, a Grający w karty, Chłopiec w białej koszuli, Portret pani Cezanne, Widoki góry (nie pamiętam jakiej). Przereklamowany to on nie jest, ale nie trzeba go lubić, ja np. nigdy nie byłem fanem Picassa (choć są obrazy które lubię), ale świadomy jestem jego znaczenia i szanuję gościa :)

Chociaż miał w sumie dobre obrazy:
http://opolnocywparyzu.pl/wp-content/uploads/2014/06/Camille_Pissarro_012.jpg

ale potem chyba za dużo absyntu i szczęśliwych chłopów widział, trochę jak nasz Chełmoński :

https://collectionapi.metmuseum.org/api/collection/v1/iiif/437304/796095/main-image

https://www.christies.com/img/LotImages/2012/NYR/2012_NYR_02594_0008_000(camille_pissarro_gardeuse_de_vaches_eragny).jpg

Twój był chyba z piernika, bo przesłodzony :)

No i zdmuchnął wilk domek świnkom :-)

Pawle - trudne mi zadajesz pytania :)
Dlaczego uważam tak? Bo malował gość wiele, istotnie było to świeże, ale kiedy słyszysz nazwisko, wszystkie te jego dzieła zlewają się w jedno i żadne nie staje przed oczami na tyle wyraziście, żeby się dokładnie wyświetliło.
Wyświetla się w oczach tylko pewien typ, pewien sposób obrazowania i tyle. Pewnie gość tego chciał, bo w końcu był świadomym malarzem.
Ale moja wrażliwość na sztukę jest istotnie dość mizerna, więc jednym dmuchem mnie położysz na łopatki, jak wilk słomiany domek świnki :)

Dla mnie Pisarro za cukierkowy trochę, ale jak kto woli.

Powiem Ci dlaczego mi się podobają te martwe natury. Bo są jak haiku, tylko dobre. Chwytają istotę rzeczy i jest w nich coś z tego konika polnego świdrującego skałę.

Dla mnie geniuszem był i będzie Pissarro!