Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki


Wszystko płynie
Krajobraz za siatkówką oka
Klei się do ud i ust

Pociągasz za skraj 
Ściółkowego obrusa
I płynie dalej z tobą

Rozwarstwia się 
Suną wzdłuż siebie słoje
Grzybów i wilczych jagód

Zbierasz je w hubę ucha
Podgryzasz w maliny
I w pszczeli rój

Aż wzbiera leśnością
Przelewa się nagle przez próg 
Twojej percepcji
Ilość odsłon: 3509

Komentarze

sierpień 03, 2019 10:34

Fajnie, i fajnie brzmi huba uha, ale ciężko mi sobie to wyobrazić, jak coś można zbierać w hubę, rozumiem że kształt był kluczem. Brzmi dźwięcznie i ciszę wywołuje, więc chyba dobrze, że huba.

sierpień 03, 2019 10:03

Bardzo ładny dopracowany i plastyczny wiersz. Chłonę go z przyjemnością. Przelewa się przez mój próg

Pozdrawiam :)