Skrzydlate nasiona biorę za noski z klonowego drzewa :) a sam wiersz, podoba mi się.
Pozdrawiam

Dzięki wszystkim za opinie.

Wiersz realistyczny nie jest i taki miał być, jednym to się podoba, drugim nie - to normalne inaczej byłoby nudno. Cieszę się że wzbudzil emocje.

Pozdr.

Metaforyka baaaardzo wysilona np. "skrzydlaste (sic!) nasiona wokół unosząc się miękko wirują w otępieniu" - personifikacja nasion - no, dobra, ale skąd wiadomo, że są otępiałe? Jeśli jest noc, to jak widać te nasiona? Noktowizorem? Nie da rady. Dlaczego 'opiłki' nie pokoju? Czyżby ktoś coś rżnął w parku? Można doczepić się do każdego wersu, ale szkoda czasu. Do napisania ponownie, tylko po co. O jakiejś postaci nieokreślonej?
Pozdrawiam

Podoba mi się zwłaszcza tu:
skrzydlaste nasiona wokół
unosząc się miękko wirują w otępieniu
potem obumierają cicho na suchej czarnej ziemi

Impresjonistyczny obraz - tak bym ogólnie określił Twój utwór. Czyli jest dobrze :)

Pozdrawiam

Naszkicowany tu obraz jest bardzo realistyczny, oprócz umierających nasion, ale to drobiazg
Pozdrawiam

Podoba mi się...
szczególnie klamerka - pobrzękujące latarnie/kości :) pozdrawiam

Tak, to taki wiersz, który zapamiętuje się, tak po prostu. Ma klimat i nadgryzione ucho wiewiórki. Mi to wystarczy, żeby ułożyć go w specjalnej szufladce serca. :)

Po prostu fajnie oddana chwila intensywności istnienia.

A ja jeszcze pamiętam, zwłaszcza ostatnią strofkę. To wszystko takie subiektywne...

...przeczytany/zapomniany