Twoja przeglądarka nie obsługuje JavaScript, który jest wymagany aby wygodnie korzystać ze wszystkich funkcji naszego serwisu. Proponujemy, abyś zaktualizował/zaktualizowała Twoją przeglądarkę na nowocześniejszą, na przykład Google Chrome lub Operę Oczywiście jeśli nie chcesz zaktualizować swojej przeglądarki, nie zmuszamy Cię do tego, nadal możesz przeglądać bez większych problemów nasze zasoby.

Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem

Kazimierz Ławida

nocą w parku

szumią klony i pobrzękują stare latarnie

wiewiórka z nadgryzionym uchem

bezsennie ostrzy pazurki o ciemnoszarą korę

skrzydlaste nasiona wokół

unosząc się miękko wirują w otępieniu

potem obumierają cicho na suchej czarnej ziemi

postać w czarnej koszuli idzie alejką

a echo gorliwie fałszuje refreny jego kroków

wypełniając małżowiny opiłkami niepokoju

nocą w parku

szumią nasze wargi i pobrzękują kości

tak mocno czuć że istniejemy

Ilość odsłon: 2376

← Poprzednia 1 2 Następna →

Kazimierz Ławida

2-3 2-3

sierpień 29, 2019 17:43

Dzięki Paweł za pozytyw :)

2-5 2-5 2-5 2-5 2-5

sierpień 29, 2019 16:36

Fajny, intensywnie wrażeniowy wiersz.

← Poprzednia 1 2 Następna →