puenty nie czuję, ale całość aż do niej podoba mi się. ciekawy pomysł, fajne frazy. trochę za bardzo rozstrzelony tekst, ale możliwe, że to tylko efekt wizualny, wolę bardziej zwarty zapis. pozdrawiam

Ja tu widzę samotność, samotność podeszłych lat.
To bardzo poważny i dobry wiersz
Pozdrawiam

Dahida, teraz mnie zastrzeliłeś, aż musiałem sprawdzić, co to grafomania. Człowiek całe życie się uczy.
Ale skoro grafomania, to jak OK? Nie odnajduję się w Twoich zakamarkach myślenia.
Pozdrawiam.

Witaj.
Lubię takie wiersze, dają do myślenia.
Treść ok - delikatna grafomania
Pozdrawiam

Cytro, dziękuję.
Nawet słonie na szczęście kiedyś się kończą i pozostaje skład rzeczy niepotrzebnych...

Pozdrawiam.

"usycham jak spreparowany ptak
zawieszony między biegunami
traci orientację w czterech stronach ciszy"
Roztargniony, czekający, usychający.... zużyty słoń
nie przyniesie już szczęścia. Podoba mi się wiersz. Pozdrawiam.

na*

peunta jest bardzo filozoficzna patrząc na nią na nas wiosną mnóstwo się dzieje kobieta zostawiają talizmany za drzwiami poszerza się samotność więcej jest indywidualistów stają się jak porcelana szybko można roztrzaskać mna kawałki ego lubią pozostać w wielu przypadkach na regale mają dość perypetii))pozdrawiam tamten

meszuge, dzięki za docenienie mojego składu*, świata przedstawionego.
Pozdrawiam.

Dużo u Ciebie mądrych, przemyślanych ludzkich przeżyć-rzeczy ( o ile można to tak nazwać; to rem i ad rem są przecież tak blisko siebie:)) można 'na składzie' znaleźć... szkoda tylko, że są nikomu niepotrzebne...

wiersz - bardzo na: tak.

Pozdrawiam