m a r s

nie wiersz mi

droga Ewo, czuję się osaczony, bezradny jak skazaniec

który, by dostać pióro i papier do celi, musi napisać podanie

nie wierz mi, że długo czekałem na ten tekst

rytmem tłukł się po obszczanym mieście błądziłem

po wymiętych zdjęciach, twarze ludzi dźwigały fałszywe wyrazy

korygowana kofeiną i deszczem powstała chora i krwawa abominacja

dobrze, że noc nie czyta w otwartych oczach

wiesz, Ewo, gram ze sobą w szachy

przewiduję sto posunięć do przodu, a i tak ogarnia mnie strach

czy dotrze mój goniec do ciebie

nie wiersz mi potrzebny, lecz ty

Ilość odsłon: 428

← Poprzednia 1 2 3 Następna →

m a r s

2-5 2-5 2-5 2-5

styczeń 12, 2024 19:47

Dziękuję Toya za miłe słowa - wnioskuję, że treść zagrała, a to dla autora komplement.

Toya

2-4 2-4 2-4 2-4

styczeń 12, 2024 17:36

Tutaj wszystko mi zagrało. Trochę mroku i brudu. Trochę tęsknoty i miłości. Jak to w życiu. Tekst szorstki, typowy męski. Z fajnym zmiękczeniem w puencie. Pozdrawiam.

m a r s

2-5 2-5 2-5 2-5

styczeń 11, 2024 22:50

Miło, Davidzie, że wpadasz mimo zagonienia. Wiersz po prostu przegapiłem; nawet nie trafił do druku ;-)

David przez fau

2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4

styczeń 11, 2024 11:30

...a ja go dobrze pamiętam
_i wiem, że pod nim napisałem coś takiego, że gdy się już napisze coś na tym poziomie, to później trzeba trzymać fason ...a krytyk wszystko pamięta ;)

ogólnie dzięki za przypomnienie
brzmi teraz jak klasyka

TAK TRZYMAć!

Irro

2-4

styczeń 09, 2024 09:18

OK ;)

m a r s

2-5 2-5 2-5 2-5

styczeń 08, 2024 15:54

Irro, przejrzałem znaczenie słowa "conceit" i jestem w rozterce. Poproszę cię o wyjaśnienie przy najbliższym spotkaniu.

Mister D.

2-5 2-5 2-5 2-5 2-5

styczeń 08, 2024 11:47

Czyli dobrze pamiętam. Dobry.