…jestem w szoku ile odsłon doczekał się ten uczuciowy wierszyk - na jednym z portali, z którego odeszłam ( pomimo pompowanych w górę „odsłon”) - panuje aura jak pod zdechłym amorkiem i mało kto tam zagląda ;

a tutaj było tylu/ tyle Czytających- Wszystkim dziękuję i miło pozdrawiam; do „ poczytania” ,

Dagny

…ojej, a tutaj było tyle fajnych koncepcji, dziękuję Gudmundur - nie zaglądam często do starych tekstów, a tutaj ominęłam ciekawe sugestie, pomyślę, ( choć już jestem daleko mentalnie od tego wiersza - teraz mnie zaprzątają inne wrażenia; podglebie pod nowe teksty…)
pozdrawiam miło i z wdzięcznością

'brzemienny wrzesień zaległ na działkach
w trawach leniwie dzwoni czas

w ogromnym mrówkowcu jak w plastrze miodu
rozklejam się
gdy pszczółka robotnica niza słoiczki na wzruszenia

dłonie czule dokręcają wieczka
aromatom będzie dane snuć się kolorami
przez dni szare jak zmarznięte ptactwo

chcę cię mamo pogłaskać
po kłosach
w których wbrew żniwom wciąż dźwięczą ziarna

pod przyszły chleb'

__________________

Dagny-:)
Nie ma co wybaczać, zwłaszcza historii tekstu po samym przeredagowaniu, mam pewność, że całość wyglądała inaczej! Analizą bym nie przeprowadzał,
dlatego napisałem:

brzemienny wrzesień zaległ na działkach
w trawach leniwie dzwonkami po czasie
ogromny mrówkowiec rozkleja miód dłonie.

(tak sobie czytałem, wiesz?)

Multum kombinacji pozwala z całości wybrać ostateczną wersję — zdecydowałaś się wstawić finalnie, co należy do ciebie-:)

Tylko to chciałem napisać.
Pozdro!
Gudmundurek
chwyci sznurek-:))

Gudmundurku, dzięki za odwiedziny :)), zawsze masz dobre pomysły, tym trudniej mi odmówić z głębi przekory, ale mi wybaczysz;)), pozdrówki miłe

Hej! Dagny-ustka-:)

'brzemienny wrzesień zaległ na działkach
w trawach leniwie dzwoni czas'
______________( dzwonkami po czasie )

Wydaje mi się, że to powinno przyciągnąć twoją uwagę.

A reszta! Cacy wyszło z całości.
Czytelnie na temat odnośnie pszczół!

Pozdro

Milo, dzięki za wgląd i refleksję; piszę różnie ale zawsze myślę o Odbiorcy i jego wrażeniach, jako etapie zwieñczającym wysiłek, choć gustem kieruję się tylko własnym jak i intuicją, ale też fakt, trudno mnie zachwycić lecz mylisz się, sądząc że nie „ cuzeluję”; nawet intuicjoniśxi cyzelują w imię własnych pryncypiów… ale bywa że siądę i napiszę wiersz w 5 minut - tak było z poprzednim Młynem Szancera…


pozdrawiam miło.

Chyba już przywykłem do klasyki wiecznie żywej.
A że jestem po sporej dawce folkowych perełek we współczesnym wykonaniu, to zdaję sobie sprawę, że te frazy prędzej znajdą odbiorców, niż najbardziej dopieszczone wiersze nawet /a może zwłaszcza/laureatów uznanych konkursów.
Nie moja baśń, lecz doceniam.

Aidegaarcie, bardzo dziękuję za obecność pod wierszem ; przychylna ocena jest dla mnie tym cenniejsza, że sama bardzo cenię wysoką jakość Twojej poezji i nietuzinkową wyobraźnię, pozdrawiam miło.

Konsekwentna metaforyka, puenta jak najbardziej dopełnia wszystko, co ponad nią w wierszu. No tak, udał ci się! To "chcę... po kłosach" naprawdę dobre. Czytam jako wspomnienie czegoś, co już nie wróci, mimo pozytywnej puenty.

…ależ ja lubię ten wiersz, a już po odzewie od bliskich mi czytelników i znajomych - wiem, że się udał i git ;))


param, param, a jeśli komuś za mało słodko, to niech sobie posłucha „ Morgenstimmung” z Suity Peer Gynt Griega, będzie wiedział jak dobrze się ogrzać w ciepłych barwach :))

https://youtu.be/MZR4sNVMJeMsi=WAQBl04DNYaAsOkT