Mgło, dziękuję! Miałam coś pisać o wąskich uliczkach Asyżu, bo Cię zobaczyłam. Jak miło!

Nie bądź smutny Marku S. Ja nie jestem.

Małgorzato, powtórzenia dodałam teraz, tekst napisał się dawno. Dałaś mi do myślenia, bo bardzo mi to powtarzanie podkreślało pewne światy:) Dziewczynka mówi jak mówi, nie jest jedną dziewczynką. Wyjście jest jedno, adoptuj, albo nie. Duchowo, a jakże:)

Wiersz robi wrażenie, chce się do niego wracać, ale wydaje mi się, że jeszcze nie płynie czysto.
Peelka nie mówi językiem dziecka, dlatego powtórzenia nie wydaja się celowe.

Smutek to chyba najbardziej pojemne pojęcie. Dobrze jest nie nadwyrężać go ;-)

Zatrzymałaś Lu
Pozdrawiam Cię serdecznie

Leszku, musi być w tym coś żywego. Musi. Coś, co nie daje nam spokoju, mimo upływu czasu. W takich miejscach czas jest bezradny!

Zetknąłem się z tym tematem, jest ważny i trzeba o nim pisać, dobrze że to robisz.
Pozdrawiam

Oby krew się nie lała :)))



wcale nie jestem smaczna

Joasiu, bo nas zaraz ktoś zje na kolację:)))
I wcale mu się nie będę dziwić :)))
Dziękuję i pozdrawiam!

Czy ktoś Ci już mówił, że pięknie piszesz sercem?
Pozdrawiam