Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

w teatrze imienia jaracza
pod spełnionym księżycem
spowiadamy się sobie
z dawnych miłosci

ja trochę się rozrzewniam
ty śmiejesz się w głos
biegają między nami
dzieci z naszych głów

wkładam ci ręce pod kurtkę
milczymy i właśnie wtedy
odpalasz rakietę
prosto na księżyc 

Ilość odsłon: 4727

Komentarze

grudzień 02, 2017 23:03

Przykro mi, nie jestem drugą Szymborską. Może powinnam więcej chodzić do teatru. :)

grudzień 02, 2017 22:50

Koniec brzmi jak wierszy poetów epoki socrealizmu. My tu miłość, a Gagarin czeka. Kompletnie nie z tej bajki, pardon, rakiety

grudzień 02, 2017 22:47

E tam!

grudzień 02, 2017 22:42

Wcześniej było nieco niezręcznie, dziękuję Joasiu. :)

grudzień 02, 2017 22:40

Nie wiem jak było wcześniej, wiem że
podoba mi się ten teatr jaracza, no super puenta :)

Pozdrawiam :)

Konto usunięte

2-5

grudzień 02, 2017 22:31

https://youtu.be/z2AtAIK066E

grudzień 02, 2017 22:21

Ach, Paweł... Widzę, że wkroczyłam na grząski dla mnie grunt. Piosenki są super.

grudzień 02, 2017 22:11

Ewentualnie taka:
https://www.youtube.com/watch?v=xMH0DJorZoE

grudzień 02, 2017 22:08

Jeśli końcówka ma być taka, to tylko z taką muzyką, ale wtedy już bez tego Jaracza :

https://www.youtube.com/watch?v=JTFlVQQSKkA

grudzień 02, 2017 22:00

Odpala nam. Tak się musi kończyć. Coś pokombinuję.:)