Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Samotność we dwoje jest zawsze podwójna:

podwójne milczenie, podwójne talerze i sztućce,

podwójne bilety i zaproszenia

i fotel bujany podwójny.

 

Lecz wszystko do czasu

gdy znajoma Polikarpa – nawiedzi,

bierze pojedynczo, celebruje głośno

i śpiewy chóralne się słyszy.

 

Wtedy tamte lata wspomnisz z rozrzewnieniem

aż łezka się w oku zakręci, ach tak.

Idziesz nową drogą w starych rekwizytach

a siność już tylko i dal…

                                                                      
Ilość odsłon: 7543

Komentarze

grudzień 23, 2017 20:07

Witaj aidegart, zegarmistrz powiadasz nie nada, pomyślę.
Wesołych świąt

grudzień 23, 2017 17:52

dobre, ale ten "zegarmistrz..."? hmmm. Możesz lepiej to rozwiązać, bo szkoda tak fajnego tekstu na ten wtręt.
Wesołych, Leszku - cokolwiek robisz, gdziekolwiek jesteś

grudzień 23, 2017 17:45

Krytyku dzięki za ładne.
Wesołych świąt

grudzień 23, 2017 16:28

Ładnie...

grudzień 17, 2017 20:11

Witaj Anito, we dwoje to można się bujać i bujać a nawet zabujać.
Pozdrawiam

Konto usunięte

2-5

grudzień 17, 2017 19:40

podwójny fotel bujany? to chyba jakiś sex-rekwizyt ;)
ładne. pozdrawiam

grudzień 13, 2017 19:41

Dziękuję Grażko, trafnie określiłaś, tak było.
Pozdrawiam

Witaj Szalony, miło mi Cię gościć.
Pozdrawiam

grudzień 13, 2017 18:04

bardzo ładny ostatnie wersy mega

grudzień 13, 2017 17:54

Myślę, że te powtórzenia słowa "podwójne" są celowe dla wzmocnienia, podkreślenia emocji. Wiersz podoba mi się. :)

grudzień 13, 2017 11:54

Dziękuję Imre, twoje komentarze są słynne n poemaxie i miło się je czyta.
Pozdrawiam

Witam Leno, dobrze że zajrzałaś zawsze się liczę z Twoją opinią a pozytywna tym bardziej cieszy.
Pozdrawiam