Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki



hej jim. dziś rano wróciły żurawie. 
rozpruły chmury - moja nagość wrosła
w puch, w pierwszą wiosnę, by cię tam odnaleźć.

wiesz, jim? najtrudniej było blisko okna
udawać radość z wiosennej zieleni,
gdy rzeczywistość zupełnie przesiąkła

czernią i żalem. ktoś szyby okleił
fototapetą z kwiatami przy krzyżach,
chłodnym marmurem, gdzie daty, litery -

tyle na przemian oddala, przybliża.
bałam się słońca, ludzi i instynktów
które z łatwością odgrzewają w bliznach

głód, krew - kobiecą, grzeszną, pełną krzyku
i estrogenów, pulsujących potrzeb 
ludzkich, zwierzęcych - jak kot mruczą cicho.

tak, jim, przestałam być święta. lecz dobrze
wiesz, że nie byłam ci nigdy wierniejsza
niż w tej sekundzie przed - zanim rozłożę

uda i czuję szybkie bicie serca -
znajduję ciebie w obcym zapatrzeniu,
w uśmiechu, szepcie. czekam byś rozebrał

mnie po swojemu, jim, w iskrę zamienił
niepewność w oczach i zapalił wiosnę
z jej intensywnie błękitnym odcieniem.


Ilość odsłon: 5740

Komentarze

Konto usunięte

2-32-32-32-32-32-3

kwiecień 18, 2017 11:25

Ładnie i ma w sobie delikatny seksapil.
Pozdrawiam :)

kwiecień 18, 2017 10:57

Joasiu - dziękuję za wizytę, bardzo mi miło, że się podoba. Przepraszam, dopiero zauważyłam, że byłaś -
wpadłam poprawić tekst, a dawno tu już nie zaglądałam. Pozdrawiam serdecznie :)

Konto usunięte

2-32-32-32-3

kwiecień 11, 2017 20:10

o, jak tu ładnie,
i żal i tęsknota,
i miłość,
i jak subtelnie podane
- no cudnie

pozdrawiam

kwiecień 11, 2017 18:13

Nie spodziewałam się takiego odbioru, aż nie wiem co powiedzieć - serdeczne dzięki, wszystkim, którzy odnaleźli coś dobrego w tekście - to stary wiersz, ale ważny dla mnie...tym bardziej niezmiernie mi miło.
Dziękuję również za nominacje - chyba nie ma większej nagrody dla autora, jak to, że czytelnik/cy uzna, że tekst wart jest wyróżnienia, czy chociażby przeczytania

Zenonie - bardzo mi miło :)

Imre - i tak i nie - trzeci i nie trzeci, biorąc pod uwagę, ze adresat tych słów raczej nie odpowie

David - proszę, bez tych wzmocnień, i tak już dziwnie zakłopotana jestem, choć cieszę się, cieszę

Paweł - dzięki serdeczne - rozbroiłeś mnie tym fanem, to naprawdę niesamowite przeczytać coś takiego :)

Zingaro - cieszę się, że zajrzałaś.

Wielkie, wielkie dzięki, wzruszyłam się :)

Konto usunięte

2-32-32-32-32-32-32-32-3

kwiecień 11, 2017 15:54

świetny wiersz!

Konto usunięte

2-32-32-32-32-3

kwiecień 11, 2017 09:03

<3

Konto usunięte

2-32-32-32-32-3

kwiecień 11, 2017 08:59

Piękny. Jestem twoim fanem.

kwiecień 11, 2017 07:53

...TAK! ...dokładnie tak! Pozbyłaś się niezręcznych zaimków, a sens pozostał ___do tego pointa nabrała pewnej dynamiki --> jest zdecydowanie mocniejsza !

...nie - no, ja już wcześniej byłem zachwycony __teraz jest po prostu super (mogę zacząć używać przedrostków 'mega' albo 'giga' ......jako partykuły wzmacniającej) ;))

Pozdrawiam
.

Konto usunięte

2-32-32-32-3

kwiecień 11, 2017 06:47

Dobry. Sporo emocji ale nie przesądzony.

Dlaczego na końcu jest "w jego oczach zapalił mi wiosnę" czytan jakby tam był ktoś trzeci. To prawda?

Pozdrawiam

Konto usunięte

2-3

kwiecień 10, 2017 23:14

Doroto, to jest wiersz! Pozdrawiam.