Moj syn czasem mowi: jak ty sobie poradzisz beze mnie?
Jestem jak pies przywiązana łańcuchem do rzeczywistości syna. W naszym domu on jest panem. Czasem pozwala mi pobiegać daleko.
Czasem przechodzi obok domu kondukt. W tej chwili też. Nie lubię pogrzebów. Na początku za krzyzem maszerują kobiety z świeżymi trupami kwiatów. Słychać gwar przerywany śpiewem organisty i księdza.

Przyszly: " mordercze ballady" M. Podgórnik.
Dziś po 13 dzwonię do bliskiego znajomego. Duszno i gorąco, ale przyjemniej niż wczoraj.
Pewnie nie tylko Podgórnik się pojawi w moim pisaniu powstaje wiele imion nazwisk nawet tych, których już się nie pamięta. Rodzą się publiczne dopowiedzenia.
Byłam u sąsiadki. Jej wnuk uwielbia czarna porzeczke z cukrem. Ja w jego wieku uwielbiałam truskawki z cukrem.
W dzieciństwie zakradlam się na pole truskawkowe sąsiada. Czolgalam sie jak na polu bitwy. Niczego nie znalazłam. Przed Bogiem nie ma niesprawiedliwości. Zapadł zmierzch.

Wszystko jest ważne, każda chwila. Kanapka z sałaty, pomidora ze szczypiorem też ważna. "Jaka cudna taka kanapka, jest jak mój umysł czasami, taka kolorowa kanapka". I nagle wszystko staje w gardle.
Widzę śmiertelnie wychudzoną dziewczynkę z murzyńskiej miejscowości, leży w niebieskiej misce z kończynami w przykurczu. Wszystko staje:(

Ziemio - matko moja. Przesypuję cię z dłoni do dłoni.
Rozcieram. Jeszcze wiele miejsc nieprzekopanych jeszcze wiele cmentarzy przykrytych lasami. Matko...

Moja góra z popiołu nie jest do końca taka przeciętna.
Wiadra służą. Czasem schylam się nad nimi i słyszę głos:
- Niech pani krzyczy, pani Agnieszka. Niech pani krzyczy.
To jest jak z chorym dzieckiem w szpitalu. Matka nie powinna zabraniać mu krzyczeć.

Miła koleżanka doradziła bym z mojego "niecodziennika" zrobiła cykl: wiosna, lato, jesień, zima.

Nie wyobrażam sobie świata bez ludzi. Wchodzę w różne interakcje. Czasem zaiskrzy jak między rybami, szczególnie piłami. Czasem powiew chłodu. Ten najbardziej boli, bardziej niż milczenie - złoto, ale też córa pogardy.
Dobry znajomy powiedział, że nie będzie rozczulać się nad poezją współczesną, bo nic dobrego nie znalazł. Jego zdaniem dobra poezja zakończyła się na Broniewskim, a... i jeszcze Grochowiakiem się zachwyca. Szkoda.
Syna nie ma. Ale w myślach czuję jego zapach,czuję jego obecność.
Dostał perfumy ostatnio od taty na dzień dziecka. Już się goli i sam umie wiązać krawat - bardzo porządnie:)
Widzę, jak zdejmuje bieliznę ze sznurka, gdy prasuje koszulę, czyści piec i piecze ciasto, albo kosi trawę. :)

Dziwna:) kochana koleżanko!:) Pozdrawiam. Dziękuję:)

poczułam się zaproszona

fajnie!!!

Serdeczności dla poemaxowiczów i nie tylko ;)