Cześć, twój wiersz drażni, ale to dobrze, bo nie pozwala przejść obojętnie.
Drażni mnie to "zaprawdę powiadam ci..."
Rodzi się pytanie kim jest Peel, człowiekiem, mężczyzną, a może nowym prorokiem...bogiem...który wie, któremu trzeba wierzyć, który jest dawcą życia? Jest i pustynia, i drzewo, które płonie....na ziemię sprowadzają mnie rozmowy o gorących kobietach i zimnej wódce. Piszesz piękną frazą, podoba mi się, chociaż drażni, ale to dobrze :) Pozdrawiam serdecznie:)

Pozdrawiam :)

Dla mnie opis jest przejrzysty, w rejonach pustynnych w dzień upał a nocą chłód, wręcz ziąb.
Pozdrawiam podróżnika

Ja też czytam bez polityki, Paweł :)

Zapisałem konkretną chwilę, konkretną rozmowę. Kiedy człek się zastanawia po co wgle na tym świecie jest

A tytuł by wskazywał na myśli peela o założeniu rodziny i stabilizacji. Można to włożyć w kontekst polityczny, ale czy trzeba?

Może też być zwyczajnie o kobietach, albo kobiecie, dlaczego mnie po świecie nosi, dlaczego nie jestem z nią, w cieple z ciepłym posiłkiem. Ale może i jest tu kontekst polityczny, ja raczej w ten pierwszy sposób odczytałem, bez polityki.

ooo jakie fajne czytanie :)

Miło, że się pokazałeś. Tekst mocny, powiem, bardzo mocny. Jest normalnie, ale telepie mnie już, jak pomyślę, co będzie w tym kraju po wyborach. *zaprawdę
Pozdrawiam ;-)

Reksio może tak, ale ja mówiłem
o SZARPaniu szynki ;)

Ja postaram się ten szyfr złamać bo na razie tekst niezrozumiały. Odczucia moje :) A Reksio czasem woli zwykłą kość.