Pijany Zryw - dziękuję za wizytę i zostawiony ślad, pozdrawiam :)

Dziwne ułożenie strof ale poza tym 10/10.

Joanno - dziękuję bardzo za komentarz - ja nie wiem ile razy już edytowałam ten tekst, więc na razie go odkładam, być może wrócę do tej wersji, gdzie "mamo" było na końcu...w sumie xlax przyczynił się do pomysłu , by "mamę" napisać tak jak spadające kropelki, bo zastanawiałam się gdzie ją "wcisnąć" :) ...ale ciągle nie jestem przekonana. I nie mam czego wybaczać - każda uwaga jest cenna i nad każdą myślę. Pozdrawiam ciepło

Kiedyś napisałam wiersz właśnie z akcentem „mamo” na końcu i tak naprawdę tylko jednej czytelniczce nie podobało się to.
Ja, (ale to tylko ja) na pewno pozostawiłabym w pierwotnym zamierzeniu. To takie wołanie, to taka „niespodzianka” dla czytelnika.
Wiersz jest dobry, mi się podoba (ale z mamą na końcu - wybacz mi).

Pozdrawiam :)

Pozdrawiam Mgło...nie smuć się :)

Wróciłam... dziś szczególnie za gardło mnie ściska ten wiersz :-(

Tutejsza - bardzo się cieszę, że tak to odbierasz, dzięki raz jeszcze :)
Nieco zmieniłam drugą cząstkę - co zajrzę do tekstu to coś mi haczy :) to chyba sygnał, by na razie zostawić to w spokoju

Dorotko, artystycznie to pasuje i jest pomysłowe. nie sugeruj się moją opinią, bo ja generalnie jestem staroświecka pod tym względem. dodam jeszcze, że nośność emocjonalna tekstu jest potężna, a jednocześnie równo i spokojnie podana. Twój styl.

Paweł - miło, dzięki :)

Tutejsza - dziękuję :) a zapis...no jak to mleko z kubka do kubka, kropelki etc :)) wyśrodkowane słowa też mają związek z treścią, ale może masz rację, że to nienajlepszy pomysł. Pewnie zmienię jeszcze.

Pozdrawiam Was serdecznie

zgadzam się, że bardzo dobry wiersz, wciąga jak wir i zostawia czytelnika zakręconego, ale czemu zapis taki udziwniony? znaczenie słów broni się samo. justowanie i kolumnowanie jest kompletnie niepotrzebne. gratuluję i pozdrawiam