Publiczność zawsze mogła wyjść, a skoro nie wyszła, znaczy, że chciała w tym uczestniczyć.

Otóż to Milo, w sedno. Dzięki!

Jednej rzeczy nie pojmuję:
Paweł ma się wstydzić za swoje działania artystyczne, czy za cielesność, czy za obrazy, czy za to, że bywa niezbyt rozumiany, a może za próby podjęcia dialogu lub dyskusji z odbiorcami, którzy nota bene przybyli dobrowolnie?
A Halina nie dyskutuje, lecz dzieli, wyznacza granice, buduje mur i nie wstydzi się swoich słów?

Jak możesz określać, co i jak powinno być malowane, eksponowane i przekazywane.
"Wiersz broni się sam" wyrwane z kontekstu. A techniki mieszane, przedstawienie, happening, instalacja są pojęciami z innego świata?
Czy zdajesz sobie sprawę z tego, że msze są niczym innym, jak przedstawieniami przy dobrowolnym udziale publiki? Słowo, obraz, muzyka i rekwizyty.

Obudź się. Niemal wszystko jest sztuką, a granice wyznacza jedynie zdolność naszej percepcji i chęć nawiązania dialogu z twórcami.

Ważne jest, żeby uczestnictwo było dobrowolne.

Rotę zaśpiewać.

Co mieli mówić. :)

No właśnie nie, ponieważ ludzie obecni tam mówili zupełnie co innego, że jak najbardziej słuchali wierszy :) A pośladki mam dwa, jeden napięty a drugi wystarczająco wyluzowany, żeby zrobić coś takiego :) I nic na to nie poradzisz, to jest nagi fakt.

Jeżeli kultura ma opierać się na gołych tyłkach, to jej koniec.

Albo wiersze albo nagość, rozpraszałeś ich uwagę swoją nagością proroku. :) A największe napięcie to było twoich pośladków ze wstydu i zażenowania.

Albo wiersze albo nagość, rozpraszałeś ich uwagę swoją nagością proroku. :) A największe napięcie to było twoich pośladków ze wstydu i zażenowania.

Albo np. jak napisał jeden z czołowych publicystów prawicowych Rafał Ziemkiewicz? że dziwi się, że na basenach i plażach rozbierają się te kobiety, które najmniej powinny się rozbierać... Cóż za Adonis z Ziemkiewicza :)