Święci trzymają dluto
Na podłogę lecą wióry wad
Ciosają milimetr za milimetrem
tłuszcz hipokryzję tchórzostwo
Mamo jeśli powiem
Ze wczoraj wlozylam palce w powieki koleżanki
Ktora nazwala cie szmatą
To tez zostanę swietą?

Trupioblada wróciłam ze szpitala. Biegałam tam od poradni do poradni, by się zapisać w końcu na badania. W dodatku u chirurga onkologa wysiadł komputer. Ale byl miły, nie straszył, czuć, że z powołania. Potem czekałam na przytomność komputera i w pewnym momencie poczułam, że za chwilę stracę sama przytomność. Nienawidzę szpitali. Wpadlam w sidła klaustrofobii. W dodatku przede mną stał jakiś facet ze swoją mamą. Maskę miał ściągniętą do koniuszka nosa. W moich oczach jego nos rozrósl się do wielkości ziemniaka. Ziemniaków nie lubię, wolę kasze wszelkiego rodzaju. Powoli zaczął mnie zjadać szpitalny zaduch. W głowie rozrastały się bulwy ziemniaka - nowotwory i złośliwe skurwiele. W oddali chyba jakaś pijaczka zawołała do mnie głośno: Hej mała, mała lala! Szybko zniknęłam z jej pola widzenia. Intensywne zapachy. Tam zawilce, tu przebiśniegi, i jeb- gangrena! Ludzkie ciało najgorzej śmierdzi. Podobno.

A gdyby do moich drzwi zapukał kabotyn?... kazałabym odwrócić się w stronę okna, gdzie na parapecie przyczaił się kot. Taki kabotyn to pasożyt, mała myszka, ktora pewnie chcialaby pogryźć moje archiwum. Wiem, że kot na to nie pozwoli. Kot jest powazny, inteligentny i odpowiedzialny.
Nie spotkalam jeszcze takiego kota. Nie padł ofiarą szczurów, samochodowych kół, innego kocura.
Ostatnio otaczam się dobrymi strażnikami. W rękach maja klucz do moich drzwi.

Dziwny telefon...
- Tu Orange Polska czy rozmawiam z panią G. Kulczyk?
- Nie.
- Pani nie jest G.?
- Nie.
- I nie zna pani G. Kulczyk
- Nie.

Z rozmów z synem.

- Wszystko okej? Bo dzwoniłam.
- Telefon miałem w pokoju. Poza tym lekcje mam.
- Acha
- Aha*

Jakie to miłe uczucie gdy dowiadujesz się ze dziecko jest madrzejsze od ciebie:)

***

Z listów do przyjaciela.
Namalowałeś dzis moj portret. Znowu miałam błyszczące oczy i szeroki usmiech. Długo nie rozmawialiśmy. Nie są już w modzie długie słowa. Mówiłeś że sila poezji tkwi w niedopowiedzeniach.
Potem powiedziałeś żebym się nie martwiła. Zmowu weźmiesz leki wieczorem rano i będzie okej.

Z listów do przyjaciela

Dzis byłam u okulisty. Nie wzięłam rano jednego lekarstwa i nadawałam szybko jak katarynka. Lekarka szepnela: wolniej, wolniej. Instrument wypluł pierniki, a ty podszedłeś, wziąłeś jeden do ust i powiedziałeś: Nie boj się. Juz się nie boj. Smaczne. Po czym czule się uśmiechnąłeś.

Kazałam kogutowi zadać się z jakimś ufo niech wypierdala w podróż kosmiczną.

Zawsze chciałam wolne wieczorne chwile spędzać na siedzeniu przed piekarnikiem, wpatrując się w pieczone właśnie kurze udka. Kolory przypraw skwierczą i przypalają się wraz z osmażaną skórką, na której kiedyś były pióra. Kiedyś. Kiedyś dział się świat. Teraz nawet kura musi krzyczeć, aby wyzwolić się z pęt nienawiści. Krzyczeć i gryźć zębami, kiedy przychodzi jej umrzeć. Co z tego, że nie ma zębów, przecież koguty biegają nawet bez głów.
:)

Wczoraj zapukal do drzwi dziwny kogut. To nie był mój kogut. Przyszedl z bukietem narcyzów. Duszacy zapach sprawił ze wieczorem moje łóżko zaczęło się zapadac, a ja poczułam zimne deski trumny.
Dzis rano kogut siedział zgarbiony w korytarzu. Musialam, musiałam go oddalić. Narcyzy wylalam wraz z wodą za okno.

W moim lesie jest jak w wolnym kadrze. Łania padąża powoli, przelewając majestatycznie biodra z boku na bok. przypomina klepsydrę.
Ptactwo gdzieś ukryte miedzy gałęziami i liśćmi zanosi melodię; nie wiadomo czy spiew porusza drzewami i liśćmi czy odwrotnie.
Niedźwiedź jeszcze skulony w pozycji embrionalnej wkrótce wyjdzie z zakładu psychiatrycznego wyzwoli się z pasów natury.
Nie wiem co jeszcze pisać o czym opowiadać... Pani Krystyna Czubówna lepiej by to zrobiła :)